گوتنبرگ شناخته شده است که چاپ تک لایه چاپ شده است، که برای چندین هزار نسخه برای کلیسا برای توزیع فردی فروخته شده است، که بسیاری از آنها هنوز هم وجود دارد، و یک کتاب لاتین توسط دانیاتوس چاپ کرد که بسیار محبوب بود ورقه های تک تا امروز باقی مانده اند. مهمترین کتاب چاپ شده او در واقع دو برابر بود: یک سی و شش خط و چهل و دو خط دو جلدی کتاب مقدس، در نسخه ای از شاید چند صد، عمدتا در کاغذ، اما با احتمالا تا پنجاه چاپ شده در بیشتر پرده گران قیمت

از اولین تلاش های گوتنبرگ، چاپ کتاب به میزان قابل توجهی افزایش یافت. تا سال 1501، پایان دوره "inkunabulum" یا "گهواره" چاپ، بیش از 6000 کتاب چاپ شده در لاتین، یونانی و عبری، و همچنین بسیاری از زبان های مختلف بومی اروپا. اندازه واقعی از دستاورد گوتنبرگ این است که در سالهای سه و نیم قرن، پیشرفتهایی که در مطبوعات، نوع و تجهیزات دیگر انجام شده یا لازم بود. این تغییرات شامل طراحی سریعتر و قابل فهمتر نوشتههای رومی و کلاسیک بود که عمدتا فرمهای سیاهههای سفید را در خارج از امپراتوری مقدس روم جایگزین کرد. مطبوعات ساخته شده از فلز ممکن است کاربرد فشار بیشتری را داشته باشند، بنابراین امکان چاپ صفحات بیشتر در یک گذرگاه مجاز است. پیچ و تاب دست و پا زدن فشارهای اولیه که میزان چاپ را به احتمالا 250 بار در هر ساعت محدود کرد، توسط یک سیستم با استفاده از یک اهرم پیچیده پیچیده جایگزین شده بود که صفحه را به سمت کاغذ و نوع تعقیب کردن اندکی سریعتر کرد اما هنوز فقط در مورد 300 بار در هر ساعت. در 1770s، چاپگر و مخترع انگلیسی، جان باسکرویل سیستم چاپ کاغذ را با فشار و گرما قبل از چاپ طراحی کرد، که همراه با نوعی طراحی شده، صفحه چاپی قابل توجهی روشن، واضح و قابل خواندن را به قیمت ایدهآل کاهش داد اتخاذ روش های او توسط اکثر چاپگرها.

بلوک های چوبی در اروپا برای چاپ شاید هشت قرن قبل از اختراع ظاهرا مستقل از نوع متحرک در شمال اروپا استفاده می شود. کارت های بازی، تصاویر و حتی صفحات تک نامه های نوشته شده در مطبوعات مشتق شده از شراب و میوه مطبوعات به خوبی قبل از اواسط قرن پانزدهم چاپ شد. اما چاپ یک صفحه به این معنی بود که اولین بار در صفحه معکوس، کل صفحه، در یک بلوک نرم و صاف از چوب سخت، و یک خطا، زمانی که ساخته شد، تقریبا غیر ممکن بود برای اصلاح.

رشد سیستم صومعه همزمان با فروپاشی امپراطوری روم جایگزین سیستم برده مبتنی بر کپی نسخه های خطی بود. کتاب هایی که می بایست رونویسی شوند کپی می شوند، یک به یک، و به ویژه کارهای مهم، با استفاده از حروف تزئینی و تصاویر حاشیه ای، با استفاده از رنگ های مختلف و طلاکاری بیشتر می شود. در طول قرون وسطی، مجسمه سازان "دستها" یا سبکهای مختلفی را به کار بردند، و در نهایت به کوچکترین و یا حروف کوچک به پایتختهای رومی کلاسیک اضافه کردند. در قرن دوازدهم، تولید کتاب ها تبدیل به یک کسب و کار شد، به عنوان مراکز یادگیری نقل مکان کرد از صومعه به شهرستانها. با رشد دانشگاه ها، تقاضا برای کتاب افزایش یافت.